Gelijk ga ik los op het Neeltje Jans strand.
De zeehonden denken daar duidelijk anders over.
Al snel ben ik nat door het gespetter van het water.
Even kijken of er wat lekkers valt te scoren.
Daarna ga ik weer lekker rennen.
Als mijn haar nat is blijft er niet veel van mij over.
Ik blijf lekker rennen en spetteren.
Maar ook op het strand is het leuk.
Waar blijven jullie?
Die kant gaan we op.
Daar is het druk met Kitesurfers.
Goed windje voor hoge sprongen.
Het straffe windje strijkt ook al mijn haren plat.
Ik neem een aanloop.
En dan kan ik vliegen!
En daar ben ik weer.
Door de harde wind drogen mijn haren snel.
Alweer wachten.
En weer los!
Het laatste stukje over het strand.
Wat toch heerlijk dat ze het zo bij jullie heeft getroffen dat ze zo vaak aan het strand kan zijn. Dat ze nog maar heel vaak mag vliegen en nat mag worden. Ellen