Ginnie

Deze mooie dame mocht weer een tijdje bij ons logeren.

Ondanks dat het al even geleden was dat ze bij ons logeerde ging ze weer gelijk naar haar favoriete plek om lekker te chillen.

Merle vind het wel gezellig dat Ginnie er is.

En wil eigenlijk wel spelen met Ginnie.

En slooft zich uit om Ginnie in beweging te krijgen.

Maar dat is vergeefse moeite en gaat ze maar weer naast haar liggen.

De grasmaaier schijnt Ginnie wel leuk te vinden.

Want ja, als je even op het gras ligt komt dat ding je steeds storen.

Op onze wandelingen moet er natuurlijk wel even geposeerd worden.

Ginnie laat nog even zien dat het een mooie meid is.

Lekker snuffelen in het bos.

Thuis rusten wij wel weer uit.

Tot Merle’s grote verwondering

wil Ginnie wel opeens spelen.

En dan lekker uitrusten in de schaduw.

Het vaste rust plekje voor de avond.

Het was een vermoeiende logeerpartij!

 

De domeinen.

Bij een wandeling in de domeinen zochten wij de meertjes op.

Om er te komen eerst een mooie wandeling door het bos.

Vlak bij het meer moesten wij de schuilhut even bekijken, van binnen en van buiten.

Steekt Merle nu haar tong uit naar mij?

Een klein stukje naar beneden is het meer.

Merle vond het gelijk heerlijk in het water.

Het is een prachtig stuk van de domeinen.

Ook Merle geniet ervan.

Nog even een foto en dan weer verder.

Dan komen we bij een ander meertje met minder helder water. Maar dat maakt voor Merle niet uit.

Een mooie doorkijk zo,

Gaan we nu al weer verder?

Een andere plek langs bij het zelfde meertje.

De omgeving eens goed bekijken.

De dode boom van de andere kant.

Nog maar eens een onsie!

Wat denkt Merle hiervan?

Naar het eind van onze wandeling.

Na de wandeling nog even genieten op een terrasje in Renesse.

Voorjaar.

Zoals gebruikelijk kijkt Merle toe als ik weer eens een foto maak.

In het voorjaar is het altijd verrassend hoe de natuur veranderd en de bomen weer bladeren krijgen.

Elke boom zijn eigen kleur.

Maar ook mooie bloesem in de bomen.

Koolzaad langs de sloot.

De Paardebloemen doen het ook prima.

De pluizenbollen dus ook.

Ook de boterbloem laat zich overal zien.

Merle vindt dat het lang genoeg heeft geduurd.

Fluitekruid en koolzaad vechten om een plekje.

Volgens Google is dit Judaspenning.

De zon komt nog volop door het bladerdak van de bomen heen.

Genietend van het mooie weer.

Kom nu maar eens mee baas!

Een stuk van het bos staat vol met Daslook.

En de Daslook van dichtbij.

Een stukje waar het zonlicht er direct opvalt.

En dan weer verder tussen de hoge bomen door,

Als je dan weer hier bij de Kreek bent, ben je weer bijna thuis.

 

Langs de Kreek.

Zodra ik een foto maak verstopt Merle zich in de schaduw.

De lente komt er aan. Fris groen op de voorgrond.

Zelfs de bomen beginnen weer groen te kleuren.

Hoe lang zal het dode riet nog langs de oevers staan.

Meestal lopen wij aan de overkant langs die platformen.

Merle komt vast vragen waar ik blijf.

De harde wind trekt strepen in het water.

De schaapjes op de Oosterschelde dijk houden siësta.

De witte bloesem steekt mooi af tegen de blauwe lucht.

Merle wacht wel weer geduldig.

De lente is echt begonnen.

Boven mijn hoofd is het toch mooi!

JaJa, Merle, ik kom.

Oeps, dat ben ik.

Ook lente kleurtjes langs het water.

Dit ligt achter ons.

En dat stukje nog te gaan.

Dijk doorbraak?

De uitkijkpost over de Kreek.

Haast elke dag.

Haast elke dag maak ik wel een foto op mijn dagelijkse wandeling.
Als ik langs de schaapjes loop komen ze vaak kijken.

Waar is het water gebleven?

De watergeultjes tussen de droge stukken bij een heerlijk zonnetje!

Merle moet regelmatig op ons wachten.

Wandeling langs de Kreek.

Tijdens de wandeling breekt het wolkendek open.

De zwanen nemen het ervan.

Merle moet weer eens wachten op de baas.

De rietpluimen steken mooi af.

Ook even tijd voor een onsie met Merle.

Het fluitekruid groet al hard.

Frisse  groene en dorre bladeren.

Narcissen langs de slootkant.

Steeds meer groen in het bos.

Kijk het water is er weer!

En dan is het tijd om uit te rusten.