Wandelen bij de Tegernsee.

De Duitsers noemen het een zee, maar het is natuurlijk een meer. Op 13 juni zijn we met Maritta en haar hond Junior (14 jaar) naar de Alpen gereden voor een wandeling.

Even bij het water kijken van de snel stromende beek.

Helder water.

Wat sta jij daar te doen?

Ik heb jou op de foto gezet, kijk maar!

De dames gaan er weer vandoor.

Ik laat me niet op jutten en maak gewoon foto’s.

Ook van de bloemetjes.

Of andere mooie plekken.

Alpentop komt boven de bomen uit.

Boomtoppen in overvloed.

Nieuwsgierig kalfje met hele lelijke oorbellen.

Oh nee, het zijn er twee.

Is hij weer bezig!!!!!!!

Wij wachten wel hoor. (Deze keer dan)

Hier was mij lekkers beloofd, maar helaas gesloten.

Wel wat lekkers voor de honden.

Junior wil meer.

Daar kwamen wij vandaan.

Even poseren.

Dat kan Junior ook.

Worden wij achtervolgd?

Take a break, denkt Smokey.

Koelte voor het kapelletje.

Kom steeds weer mooie plekjes tegen.

Verrassend die kleuren.

Even kijken of Smokey wil drinken.

Veel kleuren groen.

Uitzicht over de Tegernsee.

Zou hier iemand achter de geraniums zitten?

Mooi uitzicht.

Ook dat stuk hebben wij achter ons.

Weer terug bij de beek.

Ik heb weer genoten van deze wandeling en deze week in Bayern.

Twee korte wandelingen.

Op deze bloed hete dag twee korte wandelingen gemaakt. Eerst langs en door het bos in Neufarn zodat wij lekker in de schaduw konden blijven.

Weer een mooi uitzicht over de velden.

Het donkere bos in.

Ook hier overal van die observatie hutten.

Af en toe even door de zon.

De bomen zijn hier erg hoog.

Zo is het nog beter te zien.

Alleen maar de stammen dan op de foto.

Bloemetje onderweg.

Het bos weer uit.

Weer in de schaduw.

Verkoeling in het gras.

En nog wat drinken.

Onderweg in de auto, opkomende bewolking.

Eenzame boom.

Jammer van die zonnepanelen. (voor de foto bedoel ik)

Vanwege de bewolking konden wij bij Steinhöring door het vrije veld wandelen.

Af en toe nog een fel zonnetje.

Ruimte!

Slingerdeslang.

Hier hebben wij vaker gezeten hè, Smokey.

Hoe lang zal die schuur er nog staan?

Het zonnetje blijft het toch proberen.

Het bijen huis.

Mooi glooiend in deze omgeving.

Je kan je takken maar ergens kwijt zijn.

Wij hadden het al geroken, een strontkar heben ze hier ook.

Hoera, richting auto met airco.

Wandelen in Neufarn

Met Annette en Smokey in Beieren geweest. Ik wilde graag eens zien waar zij steeds over vertelde. Een van de eerste dagen hebben wij een wandeling gemaakt bij Neufarn.

De bedoeling is dat we straks langs dat kapelletje komen.

Smokey kende de weg nog goed en ging gelijk zijn bekende bankje op waar hij vaak ging zitten met het vrouwtje.

Gelukkig liepen wij veel in de schaduw, want het was heet.

Overal kwam je van die schuilhutten tegen van waaruit het wild wordt geobserveerd.

Schitterende landschappen en vergezichten.

Uitrusten op het voor Annette’s en Smokey’s zo bekende bankje.

In de verte doorkruist een amazone de landerijen.

Smokey heeft een koel plekje gevonden om bij te komen van de hitte.

Schitterend die landerijen zonder hekken of andere afzettingen.

Mysterieuze plek in het bos.

Een plek in het donkere bos waar toch nog zon komt.

Vriend Smokey op de uitkijk.

Op een dikke boomstam zie je het beter.

Mooi zoals het licht door de bomen schijnt.

Smokey vindt het warm en wil eerst bijkomen voordat hij verder gaat.

Gelukkig weer een stuk met schaduw.

Ook een bloemetje onderweg.

Veel paarden op één veld.

Kleuren groen zijn erg mooi in het zonlicht.

Ander gewas, andere tint.

Obelix zijn Menhir vergeten?

De paden op, de lanen in.

We zijn toch niet alleen!

Daar waren wij.

Nog een mooi uitzicht.

Na afloop genieten van lekkers en wat koels.

Genoten samen.

Weekendje Limburg.

Voor mijn verjaardag, van Annette, een weekendje Limburg gekregen. Ze had een leuk huisje geboekt in Mechelen.

Wij hadden mooi uitzicht.

Gelijk nadat wij gesetteld waren Smokey uitgelaten, heuveltje op.

Mooie uitzichten.

Hangend in een boom, maar het ruitje mag wel eens worden gepoetst.

Smokey teleurgesteld omdat er niets zat in die gaten onder de wortels van die boom.

En alweer een mooi uitzicht.

‘s-Avonds in de relaxstand met en boek.

Of een spelletje.

Op zaterdag viel het weer tegen. Maar toen het droog was zijn we gaan wandelen in het Geul dal.

Ondanks de donkere wolken hebben wij heerlijk genoten van al het moois.

De Geul is ook maar echt een geul hè.

Zo’n ander landschap dan dat wij gewend zijn.

Natuurlijk hebben wij ons ook te goed gedaan aan de Limburgse lekkernij.

Helaas ging het wat miezeren op de terug weg, maar dat mocht de pret niet deren.

Als je de Geul volgt kom je vanzelf weer thuis.

Op zondag ging door omstandigheden ons geplande uitje naar Maastricht niet door en zijn we de weg in geslagen naar Gulpen.

Boven op de Gulpener berg, uitzicht op Gulpen.

Daar ook even een “Onzie” gemaakt.

Nog een keertje Gulpen.

Dit beeld herken ik nog van een jaar of 40 geleden toen ik op de naastliggende camping kampeerde.

Je waant je in het buitenland! 14%, het is te gek.

Op de weg terug naar het huisje.

Even wat drinken.

En we volgen weer de Geul richting ons huisje.

Percies een jaar geleden.

Precies een aar geleden liepen wij hier ook op de Strabrechtseheide.
Het was er weer heerlijk rustig.

Het boompje van wat dichterbij.

Op dit bankje zaten wij dus een jaar geleden ook.

Heel mooi het ruime zicht.

Het gebied, waar in 2010 een grote brand heeft gewoed, ziet er nog steeds vreemd uit met die stammen waar de bovenkant van is verdwenen.

Hier zijn de stammen weggezaagd.

Het is echt een groot gebied waar de brand heeft gewoed.