De Duitsers noemen het een zee, maar het is natuurlijk een meer. Op 13 juni zijn we met Maritta en haar hond Junior (14 jaar) naar de Alpen gereden voor een wandeling.

Even bij het water kijken van de snel stromende beek.

Helder water.

Wat sta jij daar te doen?

Ik heb jou op de foto gezet, kijk maar!

De dames gaan er weer vandoor.

Ik laat me niet op jutten en maak gewoon foto’s.

Ook van de bloemetjes.

Of andere mooie plekken.

Alpentop komt boven de bomen uit.

Boomtoppen in overvloed.

Nieuwsgierig kalfje met hele lelijke oorbellen.

Oh nee, het zijn er twee.

Is hij weer bezig!!!!!!!

Wij wachten wel hoor. (Deze keer dan)

Hier was mij lekkers beloofd, maar helaas gesloten.

Wel wat lekkers voor de honden.

Junior wil meer.

Daar kwamen wij vandaan.

Even poseren.

Dat kan Junior ook.

Worden wij achtervolgd?

Take a break, denkt Smokey.

Koelte voor het kapelletje.

Kom steeds weer mooie plekjes tegen.

Verrassend die kleuren.

Even kijken of Smokey wil drinken.

Veel kleuren groen.

Uitzicht over de Tegernsee.

Zou hier iemand achter de geraniums zitten?

Mooi uitzicht.

Ook dat stuk hebben wij achter ons.

Weer terug bij de beek.

Ik heb weer genoten van deze wandeling en deze week in Bayern.