Op 13 september ontdekten wij dat Nebbi een flinke bobbel op zijn kaak had. Ook zijn tand was zwart/bruin aan de bovenkant.

Wij hebben de dierenarts erbij gehaald en die dacht dat het een ontsteking was, maar het kon ook goed een tumor zijn. Na drie weken lang, 2 maal daags, antibiotica te hebben gegeven was de bobbel niet kleiner geworden. Daarom een foto laten maken van zijn kaak. De uitslag was niet zo leuk, een tumor en niet operabel. Het bleef Annette dwars zitten dat die bobbel precies op die tand zat die een tandziekte leek te hebben. Daarom heeft ze nogmaals contact opgenomen met de kliniek met het dringende verzoek de foto’s nogmaals goed te bekijken. De toen aanwezige chirurg vond dat operatie toch een grote kans van slagen zou hebben. Daarom besloten Nebbi te laten opereren. Afgelopen woensdag is Nebbi naar de kliniek gebracht.

Het water werd gelijk gekeurd.

Maar dat Annette hem achter liet vond hij minder leuk.

De op donderdag geplande operatie ging vanwege een ander spoedgeval niet door en Nebbi was blij dat hij weer mocht eten.

Op vrijdag was de operatie vroeg gepland. Annette was net te laat om foto’s te nemen. Hij was reeds in de recovery ruimte waar hij probeerde op te staan, daarbij geholpen door assistentes die hem via takels ondersteunden.

Nog slaap dronken en bezweet komt hij weer naar buiten.

Weer terug in zijn stal loopt hij nog wankel van de narcose rondjes.

Met nog bloed aan zijn neus moest hij weer achter gelaten worden.

Annette heeft de chirurg weer gesproken en die vertelde dat alles goed was verlopen en dat hij alles had kunnen verwijderen. En het beste nieuws was nog dat hij er van uitging dat het geen tumor zou zijn maar een trauma, door een trap of iets dergelijks. Definitief gaan we het nog horen als de uitslag van het laboratorium komt waar het weggehaalde stuk bot wordt onderzocht.
Zaterdag was hij blij omdat hij weer lekker kon eten, brokken en hooi.

Vandaag hebben wij het manneke, die ogenschijnlijk nergens last van had, mee genomen voor een korte wandeling. Hij was opgewonden en liet dat ook duidelijk merken.

Natuurlijk had hij geen oog voor het bord van de kliniek.

Een blij paard en een nog blijere Annette.

Omdat hij nog antibiotica krijgt via injecties moet hij nog in de kliniek blijven, maar wij hopen dat hij snel weer terug kan naar zijn vertrouwde wei.