Tijdens ons rondje Zierikzee om de honden uit te laten zag ik ineens deze mooie zonsondergang. Natuurlijk had ik geen camera bij me, gelukkig wel mijn telefoon. Daarmee deze foto gemaakt, die nu op canvas, 60cm bij 120cm, boven mijn bank in de kamer pronkt.
Gingen wij wandelen in de Zeepeduinen zien we mooie paddenstoelen.
Kijk wat een lief bolletje!
Een al iets grotere broer (of zus).
Best mooi.
En dan zie je er een heleboel.
Ik vind ze best mooi.
Natuurlijk waren er ook andere zoals deze geschubde.
Of deze die zijn stippen mist.
Bruine hoeden.
Deze glanst.
Wat moet ik hier van zeggen.
Een heleboel kleintjes.
Als hij niet zo klein was zou het een leuke schaal zijn.
Een blad? Nee ook een paddenstoel.
Bruin met bruine stipjes!
Een berkenzwam. Verhip, ik weet de naam!
Nog maar eens een bruine.
Sierlijk.
Ook lief.
Deze vreten de boom op.
Deze heeft een schutkleur.
En zo ziet een plaatjeszwam er van onderen uit.
Op 13 september ontdekten wij dat Nebbi een flinke bobbel op zijn kaak had. Ook zijn tand was zwart/bruin aan de bovenkant.
Wij hebben de dierenarts erbij gehaald en die dacht dat het een ontsteking was, maar het kon ook goed een tumor zijn. Na drie weken lang, 2 maal daags, antibiotica te hebben gegeven was de bobbel niet kleiner geworden. Daarom een foto laten maken van zijn kaak. De uitslag was niet zo leuk, een tumor en niet operabel. Het bleef Annette dwars zitten dat die bobbel precies op die tand zat die een tandziekte leek te hebben. Daarom heeft ze nogmaals contact opgenomen met de kliniek met het dringende verzoek de foto’s nogmaals goed te bekijken. De toen aanwezige chirurg vond dat operatie toch een grote kans van slagen zou hebben. Daarom besloten Nebbi te laten opereren. Afgelopen woensdag is Nebbi naar de kliniek gebracht.
Het water werd gelijk gekeurd.
Maar dat Annette hem achter liet vond hij minder leuk.
De op donderdag geplande operatie ging vanwege een ander spoedgeval niet door en Nebbi was blij dat hij weer mocht eten.
Op vrijdag was de operatie vroeg gepland. Annette was net te laat om foto’s te nemen. Hij was reeds in de recovery ruimte waar hij probeerde op te staan, daarbij geholpen door assistentes die hem via takels ondersteunden.
Nog slaap dronken en bezweet komt hij weer naar buiten.
Weer terug in zijn stal loopt hij nog wankel van de narcose rondjes.
Met nog bloed aan zijn neus moest hij weer achter gelaten worden.
Annette heeft de chirurg weer gesproken en die vertelde dat alles goed was verlopen en dat hij alles had kunnen verwijderen. En het beste nieuws was nog dat hij er van uitging dat het geen tumor zou zijn maar een trauma, door een trap of iets dergelijks. Definitief gaan we het nog horen als de uitslag van het laboratorium komt waar het weggehaalde stuk bot wordt onderzocht.
Zaterdag was hij blij omdat hij weer lekker kon eten, brokken en hooi.
Vandaag hebben wij het manneke, die ogenschijnlijk nergens last van had, mee genomen voor een korte wandeling. Hij was opgewonden en liet dat ook duidelijk merken.
Natuurlijk had hij geen oog voor het bord van de kliniek.
Een blij paard en een nog blijere Annette.
Omdat hij nog antibiotica krijgt via injecties moet hij nog in de kliniek blijven, maar wij hopen dat hij snel weer terug kan naar zijn vertrouwde wei.
Eindelijk zijn wij bij de wandeling in het bos van Vlierden eens het andere pad ingelopen. Mede door het mooie weer leverde het mooie plaatjes op. Gelukkig dat mijn telefoon goede foto’s maakt.
De honden konden er ook heerlijk rennen.
Terug bij de stal werden wij opgewacht door Nebbi en Bobo.
Mooi weer voor een boot tochtje. Het ging natuurlijk om de zeehonden, maar er is veel meer te zien.
De haven van Zierikzee.
De molen op het Bolwerk.
Schaapjes langs de dijk.
Amateur fotografe aan boord.
Toeschouwers overal.
Hoe hou je een kind zoet…
Dag Zierikzee.
Worden we in de gaten gehouden?
Natuurlijk dat bekende duo weer. Mevrouw op de uitkijk, mijnheer zit.
De bootjes mogen er weer door.
Ook hier een toeschouwer.
Een mosselzaadvang installatie.
Maar hier kwamen we eigenlijk voor.
Nu nog lui allemaal.
Eén is er aan de huppel.
De wacht valt bijna in slaap.
Loos alarm, verder slapen maar weer.
Het is best redelijk druk op het water.
Rust aan boord.
Even geduld hebben dan komen de wieken mooi gelijk.
Hij blijft lang, die Zeelandbrug.
Begeleiding op het water.
Dan weer terug de haven in. Het was een leuke tocht.
