Op het strandje.

Met de dames op stap naar het strandje. Nou ja, baasje doet weer zijn eigen ding.

Hij ziet weer van alles. Een hoop wier?

Grote schelpen, kleine schelpen en slakkenhuisjes.

Een Japanse Oester.

En verschillende soorten wier.

Wij verstoppen ons ondertussen wel.

Laag water.

Zierikzee in het zonnetje.

En wij wachten wel weer.

Mijn zoon aan het werk!

Helaas niet het klimmen in of het afbreken van bomen, maar zo leuk om te zien hoe snel en vakkundig hij even 2 bomen omzaagt en in stukken  zaagt.
Deze twee kale bomen moesten om.

Na gekeken te hebben welke kant de boom op moet vallen begonnen met zagen.

Eerst een mooie wig eruit.

Even een wig pakken zodat de zaag niet vast klemt.

Klein hamertje.

En als hij dan ligt, gelijk alle takken er af.

De laatste takken.

Het in plakken zagen is ook nog een aardig karwei.

Maar voor hem zo gepiept.

De snippers vliegen overal.

En afvoeren maar.

Het vallen van de boom op het filmpje vastgelegd.

Dan is boom twee, de dikkere aan de beurt. Even goed kijken waar de wig eruit moet.

En dan gaan we weer van voor af aan.

Lijkt me best zwaar voor de armen.

En van de andere kant.

Ook hier valt de boom precies op de juiste plek!

Arme kanjer!

Deze arme kanjer liep al even mank.

Wij dachten aan een verrekte spier.

Wij hadden net afgesproken om na het weekend naar de dierenarts te gaan omdat het te lang duurde. Op zondag trok hij een sprintje, een gil, en daarna liep hij nog op drie poten.

https://youtu.be/KAuWMRCrJVY

Het mannetje een stuk naar de auto gedragen, maar hij wilde toch liever huppelen. De volgende dag naar de dierenarts die constateerde dat zijn kruisband was afgescheurd. Dan krijg je een groot dilemma. Wat moet je doen. Zo door gaan dat kan niet. Opereren is best zwaar en heeft een lange revalidatie nodig. Moet je hem dat nog aan doen, hij is bijna 12 jaar. Ook 50% kans dat de kruisband van zijn andere knie het ook begeeft. Naast zijn kapotte kruisband heeft hij ook 2 x daags medicijnen voor zijn darmen. Door deze medicijnen maakt hij weer weinig traanvocht aan en heeft hij last van ontstoken ogen. Maar het is zo’n vrolijk, lief mannetje die best nog een paar jaar plezier kan hebben. Kijk hem maar liggen met zijn zere poot.

Natuurlijk wordt hij door ons vertroeteld.

We hebben veel gegoogeld, informatie ingewonnen, met dierenartsen gesproken, enz enz. Wat is wijsheid. In Zierikzee kunnen ze alleen volgens de zogenaamde FLO methode opereren. Deze is eigenlijk alleen geschikt voor honden tot 10 à 15 kilo. Wiebe is 23,5 kilo. Door het lezen van recensies en ervaringen van anderen zijn we bij een orthopedisch chirurg van het dierenziekenhuis in Rotterdam terecht gekomen. Hij gebruikt meerdere technieken, waaronder de TTA methode die veel geschikter is voor honden zoals Wiebe. En wat belangrijk is, dat ook de revalidatie tijd een stuk korter is. Uiteindelijk hebben wij hiervoor gekozen. Je wil het manneke niet kwijt en eigenlijk is hij daar nog veel te goed voor en hij kan nog jaren plezier hebben. Je weet toch nooit wat de toekomst brengt.
Onderweg naar het dierenziekenhuis voor de operatie. Hij weet het gelukkig nog niet.

Na het onderzoek en nadat hij in slaap was gebracht begon het lange wachten. Op 7 minuten rijden was Ikea, dus daar onze tijd maar doorgebracht. Na een kleine drie uur kregen we het telefoontje van de chirurg dat de operatie goed was verlopen. Wat een opluchting. De kruisband was volledig afgescheurd maar zijn meniscus was gelukkig in orde. Nog 1,5 uur wachten dan mochten we hem weer ophalen en mee naar huis nemen. Hij zag er mooi uit met zijn kaal geschoren bil en camouflage verband.

Natuurlijk was hij nog erg slaperig door de narcose en medicatie. Voelde hij tenminste ook niets.

Het lopen, of liever gezegd hinkelen was niet erg makkelijk voor hem. Maar dat was niet verder dan plasje, poepje en weer naar binnen. Dat 3 x daags.
Gelukkig mocht na drie dagen het verband er al af. En het was verrassend hoe hij zijn poot al een beetje gebruikte toen.
https://youtu.be/miNUq8qKe8Y

Het ziet er niet uit zo’n kale poot, maar aan de andere kant hebben die zwarte vlekjes op zijn huid ook wel weer wat.

Ook de wond ziet er keurig uit.

De eerste twee weken mag zijn poot zo weinig mogelijk belast worden. Dus slapen is goed voor hem.

Over 1,5 week moeten wij weer terug naar het dierenziekenhuis voor wondcontrole en dan hebben we ook gelijk een afspraak met een fysiotherapeut voor de revalidatie.
Wij zijn erg tevreden over het dierenziekenhuis in Rotterdam. Erg vriendelijke behandeling door al het personeel en je krijgt heel goede en duidelijke informatie over alles.

Nebbi naar de Heerenhoeve.

Voor Nebbi een nieuwe plek gevonden bij de Heerenhoeve. Maar ja dan moet je in de trailer. Gelukkig heeft hij altijd honger.

Na verschillende pogingen gaat hij toch langzaam achter zijn voerbak met lekkers aan.

Stapje voor stapje.

Maar de aanhouder wint.

Eerst maar eens kijken of hier ook wat te vreten is.

De nieuwkomer gaat gelijk over de tong.

En de paarden dus ook!

Nebbi wordt nog even extra verwend.

Nebbi’s nieuwe nachtverblijf.

In een ruime, hoge schuur.

Nebbi’s bedje is gespreid.

Nog even verwennen voor hij naar binnen gaat.

Kennis maken met de buurman.

En dan gewoon het inwendige paard weer verzorgen.