Het gaat goed met Jordy, maar hij moet voorlopig nog revalideren. Het risico dat de grote wond op zijn buik openbarst is nog te groot. Daarom staat hij voorlopig nog in een apart stuk, los van de andere paarden, zodat hij niet kan gaan rennen of stoeien met de andere paarden. Dagelijks gaat hij mee op een wandeling om zijn spieren weer te trainen.
Als je hem komt halen staat hij gelijk klaar.
En loopt hij graag mee.
Doorlopen graag vrouwtje.
Eerst mag hij altijd even lekker “snacken”.
En dan lekker de pas erin.
Met dit weer is het lekker genieten.
Halverwege mag hij weer even genieten van het lekkers langs de weg.
Lekker rustig aan zo.
En weer op de terugweg.
Jordy is het er nog niet mee eens en probeert nog wat lekkers binnen te krijgen.
Jordy, nog bezweet van de reis, kijkt weer rond op zijn vertrouwde plekje.
Hij heeft een zware 8 dagen achter de rug. Op zondag werden wij gebeld dat Jordy in de wei lag en vermoedelijk een koliek had. Toen wij bij hem kwamen was de dierenarts er al en stond hij op zijn benen.
De dierenarts had hem pijnstilling gegeven. Echter na een paar uur bleef hij rollen van de pijn. Heel even kon Annette hem een stukje laten lopen.
De dierenarts, die wij weer gebeld hadden, heeft hem nogmaals onderzocht en constateerde dat hij geopereerd moest worden.
Dankzij de lieve hulp van de stal dames werd hij snel naar Gent, de dichtsbijzijnde kliniek waar een chirurg aanwezig was, gebracht waar hij na een onderzoek werd geopereerd. Niet duidelijk was wat het probleem was en dit konden ze alleen met een operatie zien. Door een venster konden wij meekijken.
Het arme beestje werd, nadat hij onder narcose was gebracht, uitgebreid geschoren en ontsmet.
Daarna werd hij grondig onderzocht om het probleem vast te stellen.
Er werd geconstateerd dat er door lipomen de dunne darm op 5 plaatsen was afgekneld. De hoofdarts kwam daarna met ons overleggen wat te doen. De lipomen verwijderen en de darm masseren in de hoop dat deze weer zou gaan werken of …….
Hij schatte de kans dat het goed zou komen in op 25%. Uiteraard hadden wij de hoop dat het weer goed zou komen en hebben wij voor een verdere operatie gekozen.
Toen alle steriele doeken weer werden weggehaald wisten wij dat de operatie was afgelopen.
Omdat het op zondag vrij stil was in de kliniek mocht Annette bij uitzondering in de recovery ruimte kijken, waar het arme ventje nog bezweet, versufd, wankel op zijn benen stond.
Annette mocht hem zelfs vasthouden toen hij verder werd verbonden.
En ze mocht hem naar zijn stal brengen waar het infuus verder in orde werd gemaakt en hij een “potje” opkreeg omdat hij niet mocht eten.
De volgende dag was hij gelukkig wat allerter en had hij een vliegendeken opgekregen vanwege de vele vliegen. Ook zijn vliegenkap had hij op, maar die heeft Annette even afgedaan om in zijn oogjes te kunnen kijken.
De dag daarna stond hij nog steeds aan het infuus en kon hij dus weinig bewegen.
Maar hij kreeg ook wat te eten!
Omdat hij het niet zo lekker vond kreeg hij al snel wat hooi en dat smaakte veel beter.
Elke dag ging het wat beter en werd hij ook steeds drukker. Maar het mooiste was dat hij op de 5e dag mee naar buiten mocht om even 15 minuten zich te goed mocht doen aan gras.
Dat was echt genieten voor hem en zijn vrouwtje!
Elke dag ging het beter en stond hij inmiddels bekend als drukte schopper omdat hij in zijn box veel rondjes liep terwijl andere paarden, die gewend waren in een box te staan, gewoon rustig stonden te kijken.
En nu is hij gelukkig weer terug op zijn vertrouwde plek. Nogwel een tijd apart van zijn vriendjes, maar die kan hij wel zien.
