Pebbles ging goed vooruit en liep redelijk op haar pootje. Tijdens de wandelingen in de kar, maar af en toe 5 minuten haar pootjes strekken.
Ook binnen was zij altijd waar wij waren.
Vrolijk rollend, haar favoriete hobby.
Een paar dagen geleden echter merkten wij dat ze meer pijn kreeg en hebben wij haar wat pijnstilling gegeven. Maar omdat ze haar pootje steeds minder gebruikte hebben wij toch snel de kliniek gebeld. Daar werd het verband er af gehaald en foto’s gemaakt.
Alles zat gelukkig nog goed op zijn plaats.
Wel had ze last van allerlei drukwondjes en een grote plek achter op haar hak, waar een week eerder dode huis was verwijder. (het glimmende is de gel die wij er op moeten smeren, tweemaal daags)
Het verband was niet meer nodig en wij kregen instructies hoe wij de wonden moesten behandelen. Ook weer voor tien dagen antibiotica. Omdat de wonden niet verbonden moesten worden kreeg ze een kap op. 🙂 Dus opgelucht naar huis.
Thuisgekomen ontdekten wij dat er onder haar voetje, een grote open wond zat.
Logisch dat ze hier niet op wil lopen, als we maar in de buurt van haar voetzooltje zaten kon je merken dat het erg pijn deed. Gelijk weer contact opgenomen met de kliniek. De orthopeed belde gelukkig snel terug. In overleg met zalf ingesmeerd en verbonden. Nu een mooi wit voetje.
Annette is blaarpleisters gaan halen, daar doen we de zalf op en doen dat op de wond en verbinden het met wat verband. Dat geeft haar duidelijk verlichting en we zien dat ze al wat vaker op haar pootje gaat staan.
Die vervelende kap is natuurlijk niet leuk.
Maar gelukkig voor haar, doen we die niet veel om. Alleen als we haar niet in de gaten kunnen houden, bij voorbeeld als wij gaan slapen. Zo is het fijner.
Voor in de tuin, waar ze heel graag is, gebruiken wij een oud voerzakje om er voor te zorgen dat haar pootje niet nat wordt.
Zo kan ze toch lekker genieten!
We hopen dat de wond op haar voetzool snel geneest zodat wij, met het voor ons inmiddels bekende, trainingsschema van 7 weken kunnen beginnen.