We zijn er weer. Vandaag is de operatie van Pebbles.

Gelukkig hoeven we niet lang deze gang in te kijken.

Vanmiddag mogen we haar pas weer ophalen. Dus ben ik weer naar hus gegaan. Al die tijd heeft Merle op mij zitten wachten.

Om twaalf uur het telefoontje dat alles goed was gegaan (wat een opluchting) en dat we haar om half drie konden ophalen. Natuurlijk zijn we te vroeg en wachten we. Eén binnen en één buiten vanwege de Corona maatregelen.

Gelukkig mochten we samen die deur door om een uitgebreide toelichting te krijgen en het meisje op te halen.

Ze is nog suf, maar knuffelen dat lukt.

Snel naar de auto gedragen wat een vertrouwde plek is voor haar.

Thuis hebben we een lekker plekje voor haar gemaakt.

Een dikke laag verband maakt het pootje erg zwaar. Maar de foto’s laten deels zien wat er onder is gebeurd.

• 

• 

Omdat ze haar pootje niet mag belasten en zeker niet mag rennen hebben we een stukje kamer voor haar afgezet.

Wel grappig om de witte vlekjes te zien waar haar pootje geschoren is.

Omdat ze erg rustig is laten we haar zoveel mogelijk los in de kamer. Hier kruipt ze gelijk op haar vertrouwde plekje

Omdat we de volgende dag 4m³ hout naar achter moesten brengen en stapelen hebben we voor haar een mooi plekje gemaakt onder de over kapping. In de tuin is de kans te groot dat ze een sprintje probeert te zetten en dat mag beslist niet.

Lekker op het vachtje.

Nee, het is niet eerlijk, maar het moet even.

Verder gaat het best goed met haar. Ze slaapt veel, vermoedelijk door de antibiotica.

En als het nodig is loopt ze ook redelijk met haar stijve poot.