Ook dit jaar worden er weer hertjes geboren in onze achtertuin.
Gisteren was ik net te laat om nummer drie geboren te zien worden.
Vader en moeder onderzoeken de kleine.
Al snel probeerd het kalfje overeind te komen.
Maar het staat nog te wankel op zijn/haar pootjes.
Toch nog maar even rustig aan.
De vader houdt de omgeving goed in de gaten.
Lekker veilig bij de moeder.
Toch maar weer proberen om op te staan.
Komt daar niet ergens het eten vandaan?
Toch nog niet helemaal schoon vindt de moeder.
Nu gaan we rusten.
