Vandaag naar de schilpadden kijken, dat waren we afgelopen donderdag vergeten. Maar eerst weer een wandeling in de buurt van Roden met Miriam.

Eerst even naar een hunebed , leuk om op te klauteren.

Miriam kon het ook niet laten.

Daarna weer verder, de honden gingen voorop.

op een open zandvlakte in het bos even uitgerust. De honden zochten al snel een plekje in de schaduw.

Dan weer terug, richting schilpadden.

Na een gastvrije ontvangst door Elly en Henk en een heerlijke lunch dan eindelijk de schildpadden. We hebben er een hoop van opgestoken.

De grootste jongen woog wel 7 kilo!

Boven was de ziekeboeg en daar hadden ze ook nog wat jonge- en waterschilpadjes.

Naar Roden om met Miraim en de honden te gaan wandelen. Eigenlijk kenden wij Miriam alleen van facebook, maar het was al gelijk heel gezellig. Zij had niet alleen haar drie honden maar ook de vier van haar ouders meegenomen.

Het was een mooie plek met heel veel schoon water. Ideaal dus voor de honden die er, door het warme, dankbaar gebruik van maakten.

En weer in optocht naar de volgende plaats waar je het water in kan! Ondertussen ook even Miriam’s visstekje gezien.

En ja, weer in het water allemaal!

Allemaal verzamelen, hebben wij ze alle tien?

Zeven doezen gaan makkelijk in de kofferbak van een Golfje!

Daarna met zijn allen op een terras. De honden gedroegen zich voorbeeldig en werden door de dochter van de eigenaar van het terras van een koekje voorzien.
Mensen stonden stil om de honden te tellen en om te informeren over ras en aantal!

Het was zo gezellig en we hebben er zo lang gezeten dat we zijn vergeten om met Miriam mee te gaan om de schildpadden van haar ouders te bewonderen. Jammer, want haar ouders zaten klaar om ons te ontvangen. Maar we zullen het goed maken!