Weekje vakantie met de jaarwisseling.

Vanwege 2 honden die bang zijn voor het vuurwerk hebben wij een weekje vakantie geboekt op bungalowpark Lanka bij Ruinen.
Monique begon al snel met het bakken van de oliebollen. Dit onder toezicht van de haarballen.

De professionele aanpak had groot succes, de bollen waren heerlijk.

Op oudejaarsavond hebben we lekker gegourmet, maar deze vierpoters kregen wat anders.

Even netjes zitten voor de foto.

Onderonsje met mijn zus.

Wij worden wel in de gaten gehouden!

Toe wij op 1 januari de honden wilden uitlaten werden wij verrast door een pak(je) sneeuw.

Op 2 januari hebben wij een heerlijke, maar blubberige wandeling gemaakt op het Dwingelderveld.
Schaapjes keken toe.

De honden moesten helaas aangelijnd blijven.

Nog wat sneeuw.

Mooie plek!

Watertjes in overvloed.

En weer de paden op, de lanen in……

En wie mag er weer buitenwachten bij het bezoekers centrum?

Welke kant zal ik gaan?

Ondergaande zon vanuit ons huisje.

Omdat Annette nog nooit een hunebed had gezien hebben wij die de volgende dag opgezocht.

Even met zijn allen. Nou ja, min één.

Gewerkt moest er natuurlijk ook worden.

Tsja, als je de hele week al denkt dat je dit hebt thuisgelaten.

Kan je er maar beter om lachen!

Daar sta je dan!

Rij je rustig met 130km per uur op de linker baan en dan plots een paar grote klappen en slingert de auto en trekt naar links. Eigenlijk weet je dan gelijk dit is een klapband en dat  je rustig moet stoppen. De wagen achter mij, die eerst vlak achter mij zat, had gelukkig wat gemerkt en had gelijk meer afstand genomen. Dus mijn gas los, voorzichtig wat remmen en tussen een paar vrachtwagens naar de rechter baan en vervolgens de vluchtstrook op en daar gestopt. Waarschuwingslichten aan, gelijk uitgestapt en naar mijn linker achterwiel gekeken. Het leek alsof de hele band was verdwenen. Annette is gelijk achter de vangrail gaan staan en ik heb de ANWB gebeld omdat het mij niet slim leek om op die plek zelf het wiel te gaan vervangen. Het was namelijk druk en de auto’s scheurden vlak langs ons heen. Een vriendelijk dame van de ANWB verzocht mij het stuur naar rechts te draaien zodat als er iemand tegen mijn auto zou botsen deze tegen de vangrail zou rijden in plaats van de weg op.
Tevens het advies de honden uit de auto te halen en deze naar een veiliger plek te brengen.
Daar sta je dan.

Met Annette en de honden 50 meter verder op gelopen naar het einde van het geluidsscherm en dan blijkt dat je precies tussen twee snelwegen inzit. Maar die plek was veiliger om te wachten.

Volgens de ANWB moest hulp binnen een uur komen, maar vermoedelijk eerder omdat wij op een erg onveilige plek stonden. Gelukkig kwam de hulp al met een kwartier. De auto van de wegenwacht werd ongeveer 30 meter achter de mijne gezet en werden er pylonen geplaatst. Inmiddels was er ook een snelheidsbeperking voor het verkeer op de waarschuwingsborden gezet. Je veroorzaakt wat hè. Annette en de honden hadden ook veel bekijks. Met een kwartier lag mijn, weer opgepompte, reserve wiel er onder.
50 meter verder op de berm ingereden zodat Annette en de honden weer op een veilige plaats konden instappen en konden we weer door naar huis. Toen ik mij weer tussen het verkeer had gevoegd besefte ik eigenlijk pas wat er had kunnen gebeuren. Dus blij dat het goed was afgelopen.
Van mijn achterband was inderdaad niet veel over. Alleen de twee wangen zaten nog op de velg, de rest was volledig verdwenen.

Rood met witte stippen.

Gingen wij wandelen in de Zeepeduinen zien we mooie paddenstoelen.
Kijk wat een lief bolletje!

Een al iets grotere broer (of zus).

Best mooi.

En dan zie je er een heleboel.

Ik vind ze best mooi.

Natuurlijk waren er ook andere zoals deze geschubde.

Of deze die zijn stippen mist.

Bruine hoeden.

Deze glanst.

Wat moet ik hier van zeggen.

Een heleboel kleintjes.

Als hij niet zo klein was zou het een leuke schaal zijn.
Kl-0043-Zeepeduinen 30-10-2016

Een blad? Nee ook een paddenstoel.

Bruin met bruine stipjes!

Een berkenzwam. Verhip, ik weet de naam!

Nog maar eens een bruine.

Sierlijk.

Ook lief.

Deze vreten de boom op.

Deze heeft een schutkleur.

En zo ziet een plaatjeszwam er van onderen uit.

Tocht met de Frisia, zeehonden kijken.

Mooi weer voor een boot tochtje. Het ging natuurlijk om de zeehonden, maar er is veel meer te zien.
De haven van Zierikzee.

De molen op het Bolwerk.

Schaapjes langs de dijk.

Amateur fotografe aan boord.

Toeschouwers overal.

Hoe hou je een kind zoet…

Dag Zierikzee.

Worden we in de gaten gehouden?

Natuurlijk dat bekende duo weer. Mevrouw op de uitkijk, mijnheer zit.

De bootjes mogen er weer door.

Ook hier een toeschouwer.

Een mosselzaadvang installatie.

Maar hier kwamen we eigenlijk voor.

Nu nog lui allemaal.

Eén is er aan de huppel.

De wacht valt bijna in slaap.

Loos alarm, verder slapen maar weer.

Het is best redelijk druk op het water.

Rust aan boord.

Even geduld hebben dan komen de wieken mooi gelijk.

Hij blijft lang, die Zeelandbrug.


Begeleiding op het water.

Dan weer terug de haven in. Het was een leuke tocht.

Brocante, curiosa en antiek markt in Kats.

Vandaag een paar uurtjes naar Kats, of eigenlijk het Katshuis bij Kats.
Natuurlijk eerst even wachten bij de Zeelandbrug.

Annette moest natuurlijk toeristje spelen.

Een hoop bootjes die wachten totdat ze door mogen.

Maar als je er bent moet je overal koekeloeren.

Ik vond de tekstbordjes veel leuker!

Zou dit een hint zijn?

Of dit?

Voor wie is deze dan bedoeld?

Uitkiezen maar!

Of uit deze.

Prachtig mooi servies goed!

Een hele grote Zeeuwse Knoop is ook nooit weg.

Bakkie koffie tussen door!

Het olijke trio!

In het Katshuis.

Broer en zus.

Nog wat oudheden onderweg naar de uitgang.