Variabel weer.

Het standaard rondje gaan lopen met beide dames.

Na de vele regen is het veld flink nat en hangt er nog een dik pak bewolking.

De dreigende lucht heeft ook iets moois.

De dames trekken zich er niets van aan en zijn heerlijk ontspannen.

De wolken lijkt open te breken.

En de zon komt er even tussen door en werpt schaduwen op de grond.

Mooie blauwe lucht tussen de wolken.

De wolken zijn langzaam aan het verdwijnen.

Er wordt weer eens op mij gewacht.

Die kant moeten we op, want daar wacht de koffie. Dus kom nu eens baasje!

Wat waren ze blij!

Nu Pebbles weer alles mag zijn we eindelijk weer eens op de Grevelingendam gaan wandelen. Wat hebben Pebbles en Merle genoten en wij dus ook. Sinds vooral Merle heeft ontdekt dat bramen aan de struiken hangen loopt ze geen bramenstruik meer voorbij. Ze vindt ze feilloos.

Maar een beetje hulp slaan ze niet af.

Ze halen ze zelf wel van de struiken af.

We gaan weer een stukje verder.

Allemaal bramenstruiken. Er zitten er niet meer zoveel aan of ze zijn verdroogd.

Maar we vinden ze wel.

Buikje vol, dan lekker het water in!

Pebbles gaat gelijk weer lekker liggen.

Je ziet haar er van genieten.

Merle houdt haar lijf liever droog.

Gooit het vrouwtje nu snoepjes in het water?

Dat smaakt!

We hebben ze allemaal gevonden.

Pebbles gaat even zwemmen om de stok uit het water te halen die het baasje er in gooide.

Hier is hij weer baasje!

Fijn is het hier hè Pebbles?

Nog even uitschudden.

En uitdruipen!

Nog even snuffelen voor we weer naar huis toe gaan.

En het droogrollen mag niet worden vergeten

Laatste dag sneeuw.

Vanaf vanavond gaat het weer dooien. Dus nu de laatste sneeuwwandeling met Merle.

De sneeuw ligt hoog tussen de bomen.

De sneeuw is mooi wit in het zonnetje.

Goed te zien hoe hoog het ligt. Allemaal tussen de bomen gewaaid door de harde wind.

Merle loopt voorop.

Waar blijft de baas nu weer?

Geen ijs op dit gedeelte van de kreek.

Mooi stukje zo.

Kom baasje, we moeten verder!

Heerlijke wandeling.

Samen met Merle op Stap. Pebbles mocht niet mee vanwege haar geblesseerde poot. Mooi die weerspiegeling in de kreek.

Door het bos.

Naar het strandje.

Altijd weer verrassend hoe het er hier elke keer weer anders uitziet.

De Zeelandbrug wit gekleurd door het zonnetje.

Door die grote donkere wolk een speciaal licht.

Laag water, dus extra ruimte om te rennen voor Merle.

Had je wat?

Vlak en rustig water.

Een laatste blik op die grote boze wolk.

Met Taran, Obi, Merle en Pebbles

Heerlijk gewandeld met Angelique vanaf de Scholderlaan naar het Watergat.

Pebbles staat uit te druipen na lekker te hebben gelegen.

Taran is zijn voetjes aan het koelen en bekijkt op zijn gemak wat er allemaal gebeurd.

Waar gaan die allemaal naar toe?

Taran, de slimpieper, wacht wel. Ze komen vanzelf terug!

Een heel breed strand.

Op de terugweg. Daar waren wij.

Annette is druk aan het filmen.

Pebbles heeft geen zin de duinen in te gaan.

De haarballen nog even op stellen om een groepsfoto te maken.

Wat zijn het toch een schatjes. Taran, Obi, Merle en Pebbles.