Bos bij Veere.

Wij wilden eens ergens anders wandelen dan op onze standaard plekken en zijn daarom naar het Veerse bos gereden.
Vanaf de parkeerplaats gelijk het bos in.

Merle kan de bordjes lezen en wijst ons de weg.

Wij volgen natuurlijk.

Ze komt ons halen als we niet snel genoeg doorlopen naar haar zin.

Verscholen tussen de bomen vind je de woerden club.

Maar Merle verteld liever waar de bramen zijn te vinden.

Zodat ze die lekker naar binnen kan schrokken.

Gaan we deze brug over?

Nee, wij volgen het pad langs het water.

Wij volgen je hoor.

Deze brug gaan wij wel over.

Ja, ik kom ook!

Een kleine rustpauze.

Merle koelt even af in het water.

Deze hangbrug moeten wij niet over, maar moet wel worden uitgeprobeerd.

Even model staan.

Als er dan bijna aan het eind van de wandeling een stoel staat, dan moet je daar even op.

En dan heb je ook een mooi uitzicht.

Merle vindt het maar niets als Annette er op klimt.

Rust!

Het was een heerlijke wandeling in een mooie omgeving.

Merle leeft zich uit.

Gelijk ga ik los op het Neeltje Jans strand.

De zeehonden denken daar duidelijk anders over.

Al snel ben ik nat door het gespetter van het water.

Even kijken of er wat lekkers valt te scoren.

Daarna ga ik weer lekker rennen.

Als mijn haar nat is blijft er niet veel van mij over.

Ik blijf lekker rennen en spetteren.

Maar ook op het strand is het leuk.

Waar blijven jullie?

Die kant gaan we op.

Daar is het druk met Kitesurfers.

Goed windje voor hoge sprongen.

Het straffe windje strijkt ook al mijn haren plat.

Ik neem een aanloop.

En dan kan ik vliegen!

En daar ben ik weer.

Door de harde wind drogen mijn haren snel.

Alweer wachten.

En weer los!

Het laatste stukje over het strand.

Familie wandeling.

Met zijn viertjes een rondje aan de westkant van de stal. Zo zie je de stal ook eens vanaf de andere kant.

Als je foto’s maakt raak je achterop.

Dan heb ik ook even tijd voor een selfie.

Even versnellen om ze in te halen.

Jordy loopt super braaf mee.

Even stoppen bij het wegrestaurant.

Ook Merle wordt niet vergeten.

Merle wacht geduldig.

Maar nu vindt zij dat het lang genoeg heeft geduurd.

Jordy heeft nog een hapje voor onderweg.

Roetoeters.

Het is weer tijd voor het fluitenlruid, of roetoeters zoals ze hier op Schouwen-Duiveland wel zeggen. Het staat er overal vol mee.

Je ruikt ze overal , je hoeft er daarvoor niet dichtbij te komen.

Natuurlijk moest Merle er even bij poseren.

Niet alleen langs de weg, maar ook langs de sloot het bos in.

En in het bos is het al niet anders.

Het pad is er wel een beetje smal door geworden.

Lekker wandel weer.

Een heerlijke dag, dus er op uit met de honden.

Voor de honden altijd een leuk gebied.

In de buurt van het vrouwtje moet je altijd blijven.

Wat heeft het vrouwtje in haar hand?

Mijn drie dames!

Heb je echt niets lekkers vrouwtje?

Weet je dat zeker?

Jammer hoor.