De omgeving verkennen.

Jordy staat geduldig te wachten op wat er gaat gebeuren.

De poetskist, dus moet er geborsteld worden.

Hij laat het maar gebeuren.

We gaan maar eens kijken wat er in de buurt te zien is.

Staan daar ook paardjes?

Merle wacht geduldig want Jordy wordt opgehouden door al dat lekkere gras.

En daar zijn ze weer.

Even een hapje gras en dan weer verder.

Daar gaan de twee dames en een heer (en ik mag er weer achteraan rennen).

Weer even wachten op een hap gras.

Wat hoor en zie ik daar?

Het tempo zit er goed in.

Toch moeten we weer even wachten.

Verder over de weg.

En dan achter de zeedijk langs.

En dan weer richting stal.

 

Het dagelijkse rondje.

Het dorp ligt achter ons onder een dik wolkendek.

Maar we gaan de goede kant op.

Het fluitenkruid en koolzaad staat door elkaar heen aan de slootkant.

Maar de paardenbloemen en boterbloemen ontbreken natuurlijk niet.

Merle vindt alleen wat ze ruikt interessant.

En dan het bos in.

Fris groene bladeren aan de jonge bomen.

Deze bomen zijn wat minder ver.

Maar ook hoog in de bomen beginnen de bladeren te komen.

Een groot stuk is helemaal begroeid met daslook.

De bloemetjes zijn fijn en mooi.

Door het fluitenkruid wordt het bospad steeds smaller.

Dan laten we de hoge bomen weer achter ons.

En komen we nog een mooi bloemetje tegen op de weg naar huis.

 

Losloopgebied

Het losloopgebied bij de Domeinen in Burgh Haamstede is een heerlijke plaats om te wandelen.

Merle staat steeds op ons te wachten.

En rent ver voor ons uit.

Als Annette en ik niet op het zelfde pad lopen rent ze van de een naar de ander.

En weer even op ons wachten natuurlijk.

Wat zou hier gelopen hebben?

Sta ik alweer te wachten.

Ik heb het een beetje warm, vrouwtje!

Merle wijst de weg.

Wij volgen wel hoor Merle.

En weer even wachten.

Gaan we deze kant op?

Heuvel op en Merle komt er al weer af.

Mooi uitzicht.

En verder na een kleine pauze.

En weer achter Merle aan.

Richting de uitgang heeft Merle op eens minder haast.

Renesse strand

Wij reden met somber weer weg van huis en dan tien kilometer verder op schijnt onverwachts het zonnetje!


Merle ziet al gelijk andere honden in de verte.


Door het lage water liggen de stenen bloot. In de verte zie je de band met bewolking.


Wat wil Merle ons vertellen?


Kijk maar het is niet diep!


Dus kom maar mee.


Of moesten er snoepjes worden gegooid?


En daar gaat er één.


Er snel achter aan.


En gevonden.


Even poseren.


Nog wat zand in mijn vachtje smeren.


Ook nog lekker de duinen in.


In de achtervolging.


Proberen een foto te maken.


Maar achter het gras ziet het vrouwtje mij niet! 😀


Dag blauwe lucht we gaan weer naar de bewolking toe.

Bos bij Veere.

Wij wilden eens ergens anders wandelen dan op onze standaard plekken en zijn daarom naar het Veerse bos gereden.
Vanaf de parkeerplaats gelijk het bos in.

Merle kan de bordjes lezen en wijst ons de weg.

Wij volgen natuurlijk.

Ze komt ons halen als we niet snel genoeg doorlopen naar haar zin.

Verscholen tussen de bomen vind je de woerden club.

Maar Merle verteld liever waar de bramen zijn te vinden.

Zodat ze die lekker naar binnen kan schrokken.

Gaan we deze brug over?

Nee, wij volgen het pad langs het water.

Wij volgen je hoor.

Deze brug gaan wij wel over.

Ja, ik kom ook!

Een kleine rustpauze.

Merle koelt even af in het water.

Deze hangbrug moeten wij niet over, maar moet wel worden uitgeprobeerd.

Even model staan.

Als er dan bijna aan het eind van de wandeling een stoel staat, dan moet je daar even op.

En dan heb je ook een mooi uitzicht.

Merle vindt het maar niets als Annette er op klimt.

Rust!

Het was een heerlijke wandeling in een mooie omgeving.