Alweer naar de zee.

Stevige wind, maar toch lekker naar het strand. Gearriveerd op ons favoriete stekkie.

De dijk over naar het grote strand van de Neeltje Jans.

Stevige noord-westen wind en opkomend water maken mooie golven.

Mooi gezicht, die omslaande golven en het witte schuim.

Recht tegen het al laag staande zonnetje in.

Ondertussen blijven kijken naar de brekende golven.

Achter ons ziet het er dreigender uit.

Ook de zee veranderd van kleur bij het wegvallen van de zon.

Hier kunnen we ook niet veel verder vanwege het hoge water. Ook het zonnetje gaat verdwijnen achter een donkere wolk.

Dus tijd om onze sporen terug te volgen.

De Groeneweg.

Genoten van mijn wandeling. Met de telefoon een paar foto’s gemaakt van de mooie natuur. Mooie kleuren van de bomen in de zon.

Zoveel rust, heerlijk toch?

Een klein stukje verder. De gele bladeren.

Ook de kreek een paar stappen verder. De zon kwam op mijn lens maar de streep stoort me niet.

Het slootje aan de andere kant.

Ik wandelde er natuurlijk niet alleen.

Een wolk met vleugels.

Het was heerlijk door dit zonnetje.

Mooie luchten.

Lekker wandelen op het rustige strand van de Neeltje Jans.

We liepen heerlijk in het zonnetje en de wolken hingen boven het water.

Ik geniet van deze wolken.

Richting de niet meer zo hoog staande zon.

Dreigende wolken komen er aan.

Met het zonnetje in de rug ziet het er weer anders uit.

Toch nog steeds de zon!

Mooi gekleurd door de zon.

Kom je ook nog? We moeten er vandoor!

De Domeinen.

Hier was ik al heel lang niet geweest en Annette nog nooit. Het is niet zo’n groot losloopgebied voor honden, maar wel erg leuk door alle heuveltjes en bebossing.

De honden vonden het er erg fijn.

Lekker spelen.

Rennen, snuffelen, genieten met zijn allen.

De nooit oprakende energie van Merle blijft iedereen verbazen.

Wordt het niet eens tijd voor een koekje?

Kom nou met dat koekje, we zitten toch op een rijtje?

Schiet nu toch eens op vrouwtje!

Zullen we het dan maar gaan halen?

Hè hè, daar is ze dan.