Wandeling via de Gatweg.

Een wandeling van Ouwerkerk via de Gatweg en weer terug, ongeveer 7 km, loop ik niet zo vaak, maar eigenlijk best een mooie wandeling.
Vanwege de voorspelde regen  worden de uien snel geoogst. Een heerlijk geurtje.

Een echt Zeeuws landschap.

Kaarsrecht slootje.

De koeien mooi op een rij in de wei.

Ook kom je ook regelmatig het giftige Jacobskruiskruid tegen.

Merle vindt een mooi plekje om even lekker te rollen.

Dat was heerlijk, baasje!

Golvende patronen.

Het Diepe Gat.

De witte bloem van de Winde valt wel op.

Toeschouwers vanaf de dijk.

Er staat ook een chocomel koe tussen.

Heerlijk Zeeuws plaatje toch zo?

Nog een stukje langs de dijk te gaan.

Merle vindt dat ik niet snel genoeg door loop.

En als je dan weer bij de kreek bent, ben je bijna weer thuis.

Een tijd geleden

Het was een tijd geleden dat we op de Grevelingendam hebben gewandeld. Daarom werden we vast verwelkomd door de vele gele bloementjes.

Het is zonde deze bloementjes plat te trappen, dus we lopen er maar langs.

Moest er echt verschillende foto’s van maken.

Tot onze verrassing ging Merle gelijk het water in.

Om te ontdekken dat het water zoutig is.

Even lekker afkoelen.

Dat was lang genoeg.

Monster!

Nu even gaan rennen.

Komen jullie nog?

Annette probeert ondertussen de camera van haar nieuwe telefoon  uit.

Merle komt er aan!

En weer staat ze geduldig op ons te wachten.

Zo zijn jullie er?

Dan kan ik nog even laten zien dat ik een mooi meisje ben.

Buiten de vele gele bloementjes (vooral rolklaver) stonden er ook redelijk veel rietorchissen.

Wat doe je?

Als dit stukje “gras”, dat ook steeds wordt vernield door het zwembad, je dwars zit?

Dan haal je het er uit en je legt er tegels in.

De hark is een perfect hulpmiddel.

Nog 4 rijen te gaan.

Merle vindt het wel gezellig zo.

Merle overweegt om een handje te helpen.

Als Annette alles heeft gelegd doe ik ook nog maar even wat.

Het laatste stuk wordt gevuld met struikjes en planten.

Houtsnippers over het worteldoek en we hebben er weer een mooi perkje bij.

Het ziet er toch weer keurig uit!

De omgeving verkennen.

Jordy staat geduldig te wachten op wat er gaat gebeuren.

De poetskist, dus moet er geborsteld worden.

Hij laat het maar gebeuren.

We gaan maar eens kijken wat er in de buurt te zien is.

Staan daar ook paardjes?

Merle wacht geduldig want Jordy wordt opgehouden door al dat lekkere gras.

En daar zijn ze weer.

Even een hapje gras en dan weer verder.

Daar gaan de twee dames en een heer (en ik mag er weer achteraan rennen).

Weer even wachten op een hap gras.

Wat hoor en zie ik daar?

Het tempo zit er goed in.

Toch moeten we weer even wachten.

Verder over de weg.

En dan achter de zeedijk langs.

En dan weer richting stal.

 

Het dagelijkse rondje.

Het dorp ligt achter ons onder een dik wolkendek.

Maar we gaan de goede kant op.

Het fluitenkruid en koolzaad staat door elkaar heen aan de slootkant.

Maar de paardenbloemen en boterbloemen ontbreken natuurlijk niet.

Merle vindt alleen wat ze ruikt interessant.

En dan het bos in.

Fris groene bladeren aan de jonge bomen.

Deze bomen zijn wat minder ver.

Maar ook hoog in de bomen beginnen de bladeren te komen.

Een groot stuk is helemaal begroeid met daslook.

De bloemetjes zijn fijn en mooi.

Door het fluitenkruid wordt het bospad steeds smaller.

Dan laten we de hoge bomen weer achter ons.

En komen we nog een mooi bloemetje tegen op de weg naar huis.