Als dit stukje “gras”, dat ook steeds wordt vernield door het zwembad, je dwars zit?
Dan haal je het er uit en je legt er tegels in.
De hark is een perfect hulpmiddel.
Nog 4 rijen te gaan.
Merle vindt het wel gezellig zo.
Merle overweegt om een handje te helpen.
Als Annette alles heeft gelegd doe ik ook nog maar even wat.
Het laatste stuk wordt gevuld met struikjes en planten.
Houtsnippers over het worteldoek en we hebben er weer een mooi perkje bij.
Het ziet er toch weer keurig uit!
Jordy staat geduldig te wachten op wat er gaat gebeuren.
De poetskist, dus moet er geborsteld worden.
Hij laat het maar gebeuren.
We gaan maar eens kijken wat er in de buurt te zien is.
Staan daar ook paardjes?
Merle wacht geduldig want Jordy wordt opgehouden door al dat lekkere gras.
En daar zijn ze weer.
Even een hapje gras en dan weer verder.
Daar gaan de twee dames en een heer (en ik mag er weer achteraan rennen).
Weer even wachten op een hap gras.
Wat hoor en zie ik daar?
Het tempo zit er goed in.
Toch moeten we weer even wachten.
Verder over de weg.
En dan achter de zeedijk langs.
En dan weer richting stal.
Het dorp ligt achter ons onder een dik wolkendek.
Maar we gaan de goede kant op.
Het fluitenkruid en koolzaad staat door elkaar heen aan de slootkant.
Maar de paardenbloemen en boterbloemen ontbreken natuurlijk niet.
Merle vindt alleen wat ze ruikt interessant.
En dan het bos in.
Fris groene bladeren aan de jonge bomen.
Deze bomen zijn wat minder ver.
Maar ook hoog in de bomen beginnen de bladeren te komen.
Een groot stuk is helemaal begroeid met daslook.
De bloemetjes zijn fijn en mooi.
Door het fluitenkruid wordt het bospad steeds smaller.
Dan laten we de hoge bomen weer achter ons.
En komen we nog een mooi bloemetje tegen op de weg naar huis.
Kom je bij de paardjes, zijn ze in diepe rust.
Ook als ik dichterbij kom blijven ze onverstoorbaar.
Vaal draait nog net zijn oortjes naar mij toe.
Zelfs Jordy blijft doen alsof ik er niet ben.
Hij ligt ook zo lekker.
Nico houdt de wacht.
En Jordy heeft weer een zwaar hoofd.
De drie blondjes, Vaal, Krumel en Jordy.
Is Jordy geen mooie jongen?
Ook Vaal is niet van plan een poot te verzetten.
En laten we het over Krumel maar niet hebben.
Jordy rolt nog eens lekker om.
En besluit toch maar eens over eind te komen.
Zo, daar is hij dan.
En komt als een hondje achter mij aan.
Het zal Krumel allemaal een worst wezen.
Ook Vaal laat het allemaal gebeuren.
Nico vindt het maar saai met dat stel.
Krumel heeft zich toch maar in beweging gezet.
Om samen met Nico te gaan eten.
Jordy laat rustig zijn halster aan doen.
Om zich door Annette te laten verwennen.
Eten en geborsteld worden.
Na de paardjes nog even wandelen met Merle.
Even poseren.
Kom we gaan naar huis.
Dag paardjes, tot de volgende keer.
Het losloopgebied bij de Domeinen in Burgh Haamstede is een heerlijke plaats om te wandelen.
Merle staat steeds op ons te wachten.
En rent ver voor ons uit.
Als Annette en ik niet op het zelfde pad lopen rent ze van de een naar de ander.
En weer even op ons wachten natuurlijk.
Wat zou hier gelopen hebben?
Sta ik alweer te wachten.
Ik heb het een beetje warm, vrouwtje!
Merle wijst de weg.
Wij volgen wel hoor Merle.
En weer even wachten.
Gaan we deze kant op?
Heuvel op en Merle komt er al weer af.
Mooi uitzicht.
En verder na een kleine pauze.
En weer achter Merle aan.
Richting de uitgang heeft Merle op eens minder haast.
