Formule 1 op Zandvoort.

Dit jaar weer een F1 race in Zandvoort. Ik kijk graag naar deze sport. Milieu vriendelijk is het niet en ook kan je op dit ogenblik vragen stellen bij de enorme mensen massa die op dit ogenblik in Zandvoort naar de race en trainingen komen kijken. Maar de sport blijft spannend en zeker sinds Max Verstappen het zo goed doet. Beetje chauvinisme mag toch? In 1981 en 1982 heb ik de Races zelf mee gemaakt en wat foto’s proberen te maken. Wat waren de auto’s toen anders. Ook de entourage. Wij (Jan van Lunteren) en ik liepen in het duinterrein en wisten nauwelijks wie er aan kop lag, zeker niet na de pitstops. Maar het was super om mee te maken.

De auto’s waren toen heel anders. Hier Alain Prost in zijn Renault (1981).

Mario Andrettie had minder geluk in deze race.

Michele Alboreto (Tyrrell) in gevecht met Eliseo Salazar (Ensign).

Jacques Laffite in zijn Ligier.

Nelson Piquet in de Brabham, een hele mooie auto.

Een jaar later reden er teams zonder voorvleugel. Hier Elio de Angelis in zijn hele mooie JPS Lotus.

Niki Lauda in de Mclaren.

Keke Rosberg in de Williams.

Patrick Tambay in de Ferrari.

Leuk om die bekende namen weer langs te zien komen. Vooral op de laatste foto goed te zien dat de wagens nog zijn voorzien van skirts. Deze hielpen om een lage luchtdruk onder de wagens te krijgen waardoor ze als het ware aan de grond werden vastgezogen. Het was erg leuk om de races, sfeer en lawaai, te hebben meegemaakt.

Vlinders.

De vlinderstruik trekt weer veel bezoekers dit jaar. Het meest zijn het de Atalanta’s die de bloemen bezoeken.

Ze zijn echt mooi gekleurd.

Een goede tweede is de Dagpauwoog.

Mooi die ogen. Ook grappig dat Annette in de Dagpauwoog gewoond heeft.

En nummer drie is de Distelvlinder.

Misschien even genieten van iets anders dan een Distel.

De Gehakkelde Aurelia komt ook regelmatig langs.

Wie deze naam bedacht heeft, stotterde denk ik.

En tot slot de Kleine Vos.

Erg mooi die blauwe vlekjes aan de rand van zijn vleugels.

Ook het Koolwitje (Trix voor sommigen) kwam af en toe langs. Maar die wilde niet stil blijven zitten.

Jordy

Inmiddels een beetje gewend aan zijn nieuwe plaats staat hij lekker bij zijn vrienden te grazen.

Parmantig mannetje!

Waakzaam, je moet alles in de gaten houden!

Voor een snoepje vergeet ik alles.

En lekker over mijn kop krabbelen is al helemaal lekker.

Lekker hoor, kroelen met het vrouwtje.

Even lekker gapen, want ik ben lui.

Mijn tong valt er bijna van uit.

Ben ik geen mooie jongen?

Krijg ik nu eindelijk brokjes?

Kom achter het vrouwtje aan voor de brokken.

Wat doen ze met mijn hoeven?

Ben ik nog maar net hier gaan ze aan mijn hoeven zitten. Daar heb ik toch niet omgevraagd? Kijk dat ze het vuil uit mijn hoeven halen dat is niet zo erg.

Wat doet ze nu?

Is dat niet een erg grote nagelknipper?

Ik geloof niet dat ik dit leuk vind!

Wat heb je nu weer voor een gevaarlijk werktuig?

Een beetje met messen in mijn hoeven snijden, is wel mijn hoef hè!

Zou ze nu tevreden zijn?

Nee dus!

En als dit alles nog niet genoeg is komt ze ook nog met een hele grote nagelvijl!

Maar het ziet er best wel netjes uit!

Dit was dan nog maar een hoef. En ik heb er helaas wel vier! Ik heb het haar, Roosmarijn, lekker heel moeilijk gemaakt. Steeds mijn been teruggetrokken en anders gaan staan. Maar ik moet helaas toegeven dat dit niet geholpen heeft. Ze was te sterk voor mij.

De nieuwe aanwinst!

Zonder paard voelde niet fijn voor Annette en daarom is zij op zoek gegaan naar een nieuwe. Na een tijd zoeken moest dit hem, Jordy, worden.

Omdat ze al een mooie stal gevonden had kon hij al snel gehaald worden.

Rustig staat Jordy te kijken naar waar hij nu is beland.

Helemaal bezweet, het was een warme dag, wordt hij uit de trailer gehaald.

Zo, daar is hij dan. Fijn om na een dikke 2 uur weer uit de trailer te zijn.

Lief koppie toch?

We hebben hem maar snel naar de wei gebracht waar hij de andere paarden kon ontmoeten. Omdat er veel ruimte met bomen en struiken is zijn ze gelijk bij elkaar gezet. Wat natuurlijk best spannend was. Maar het ging super. Natuurlijk wat spanningen maar het ging allemaal heel netjes.

Jordy vond het gras veel belangrijker en ging eerst zijn buik vol eten.

Annette is blij dat het allemaal goed is gegaan, het transport, de ontmoeting met de andere paarden en dat hij nu lekker staat te grazen.

Rust in de wei.

In slagorde!

Toch een kleine spanning onderling.

Maar geen enkel probleem. Jordy gaat op onderzoek en maakt een vriendje.

Wat gebeurd daar in het struikgewas?

Met een gerust hart gaan we naar huis. De volgende morgen vinden we Jordy samen met zijn nieuwe vriendje, Turbo.

Wat heb jij bij je?

Voor de vliegen, prima. Gelukkig geen graasmasker zoals zijn vriendje.

Rust in de kleine kudde en het gaat prima met elkaar. Kleine spanningen worden heel netjes afgehandeld.

Hier komt alles wel goed.