Pebbles blijft liever in de auto.

Toch nog maar even kijken of ze een plasje wil doen.

Dan moeten we toch echt naar binnen.

En moeten we even wachten voor we aan de beurt zijn.

Hoor ik de arts al roepen?

Als de spalk en verband verwijderd is hebben we een dun pootje. Maar gelukkig begint het haar al weer goed te groeien.

Er worden nieuwe foto’s gemaakt en gelukkig ziet alles er goed uit volgens de orthopeed.

De foto’s.

• 

• 

Nu alles goed is snel naar huis!

Nu het trainingsschema van 7 weken afwerken voordat ze weer mag loslopen en rennen. We beginnen met 6 maal per dag 5 minuten wandelen. Voor de 1e week heeft ze nog pijnstilling.

Zonnetje en sneeuw, heerlijk weer dus. Merle vol spanning om wat er gaat gebeuren.

Spelen met (de restanten van) de bal die niet kapot kon.

Pebbles moet het vanwege haar pootje rustig aan doen.

Maar wil wel spelen.

Wie gooit de bal voor mij?

Hé, drie spelende meisjes.

De bal zoeken.

Gevonden!

Pebbles ligt heerlijk in de sneeuw omdat ze toch niet mag rennen.

Waarom speelt Pebbles niet mee? Dat is toch niet leuk?

Wil jij dan met mij spelen?

Nou dan speel ik wel alleen!

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Pebbles kan het allemaal wel aan zien.

Merle vraag of het vrouwtje de bal wil goooien.

Ja! En ze heeft hem weer.

Nog even poseren!

Ook onze achterbuurman ziet dat het feest weer voorbij is en vertrekt!

We zijn er weer. Vandaag is de operatie van Pebbles.

Gelukkig hoeven we niet lang deze gang in te kijken.

Vanmiddag mogen we haar pas weer ophalen. Dus ben ik weer naar hus gegaan. Al die tijd heeft Merle op mij zitten wachten.

Om twaalf uur het telefoontje dat alles goed was gegaan (wat een opluchting) en dat we haar om half drie konden ophalen. Natuurlijk zijn we te vroeg en wachten we. Eén binnen en één buiten vanwege de Corona maatregelen.

Gelukkig mochten we samen die deur door om een uitgebreide toelichting te krijgen en het meisje op te halen.

Ze is nog suf, maar knuffelen dat lukt.

Snel naar de auto gedragen wat een vertrouwde plek is voor haar.

Thuis hebben we een lekker plekje voor haar gemaakt.

Een dikke laag verband maakt het pootje erg zwaar. Maar de foto’s laten deels zien wat er onder is gebeurd.

• 

• 

Omdat ze haar pootje niet mag belasten en zeker niet mag rennen hebben we een stukje kamer voor haar afgezet.

Wel grappig om de witte vlekjes te zien waar haar pootje geschoren is.

Omdat ze erg rustig is laten we haar zoveel mogelijk los in de kamer. Hier kruipt ze gelijk op haar vertrouwde plekje

Omdat we de volgende dag 4m³ hout naar achter moesten brengen en stapelen hebben we voor haar een mooi plekje gemaakt onder de over kapping. In de tuin is de kans te groot dat ze een sprintje probeert te zetten en dat mag beslist niet.

Lekker op het vachtje.

Nee, het is niet eerlijk, maar het moet even.

Verder gaat het best goed met haar. Ze slaapt veel, vermoedelijk door de antibiotica.

En als het nodig is loopt ze ook redelijk met haar stijve poot.