Deze arme kanjer liep al even mank.

Wij dachten aan een verrekte spier.

Wij hadden net afgesproken om na het weekend naar de dierenarts te gaan omdat het te lang duurde. Op zondag trok hij een sprintje, een gil, en daarna liep hij nog op drie poten.

Het mannetje een stuk naar de auto gedragen, maar hij wilde toch liever huppelen. De volgende dag naar de dierenarts die constateerde dat zijn kruisband was afgescheurd. Dan krijg je een groot dilemma. Wat moet je doen. Zo door gaan dat kan niet. Opereren is best zwaar en heeft een lange revalidatie nodig. Moet je hem dat nog aan doen, hij is bijna 12 jaar. Ook 50% kans dat de kruisband van zijn andere knie het ook begeeft. Naast zijn kapotte kruisband heeft hij ook 2 x daags medicijnen voor zijn darmen. Door deze medicijnen maakt hij weer weinig traanvocht aan en heeft hij last van ontstoken ogen. Maar het is zo’n vrolijk, lief mannetje die best nog een paar jaar plezier kan hebben. Kijk hem maar liggen met zijn zere poot.

Natuurlijk wordt hij door ons vertroeteld.

We hebben veel gegoogeld, informatie ingewonnen, met dierenartsen gesproken, enz enz. Wat is wijsheid. In Zierikzee kunnen ze alleen volgens de zogenaamde FLO methode opereren. Deze is eigenlijk alleen geschikt voor honden tot 10 à 15 kilo. Wiebe is 23,5 kilo. Door het lezen van recensies en ervaringen van anderen zijn we bij een orthopedisch chirurg van het dierenziekenhuis in Rotterdam terecht gekomen. Hij gebruikt meerdere technieken, waaronder de TTA methode die veel geschikter is voor honden zoals Wiebe. En wat belangrijk is, dat ook de revalidatie tijd een stuk korter is. Uiteindelijk hebben wij hiervoor gekozen. Je wil het manneke niet kwijt en eigenlijk is hij daar nog veel te goed voor en hij kan nog jaren plezier hebben. Je weet toch nooit wat de toekomst brengt.
Onderweg naar het dierenziekenhuis voor de operatie. Hij weet het gelukkig nog niet.

Na het onderzoek en nadat hij in slaap was gebracht begon het lange wachten. Op 7 minuten rijden was Ikea, dus daar onze tijd maar doorgebracht. Na een kleine drie uur kregen we het telefoontje van de chirurg dat de operatie goed was verlopen. Wat een opluchting. De kruisband was volledig afgescheurd maar zijn meniscus was gelukkig in orde. Nog 1,5 uur wachten dan mochten we hem weer ophalen en mee naar huis nemen. Hij zag er mooi uit met zijn kaal geschoren bil en camouflage verband.

Natuurlijk was hij nog erg slaperig door de narcose en medicatie. Voelde hij tenminste ook niets.

Het lopen, of liever gezegd hinkelen was niet erg makkelijk voor hem. Maar dat was niet verder dan plasje, poepje en weer naar binnen. Dat 3 x daags.
Gelukkig mocht na drie dagen het verband er al af. En het was verrassend hoe hij zijn poot al een beetje gebruikte toen.

Het ziet er niet uit zo’n kale poot, maar aan de andere kant hebben die zwarte vlekjes op zijn huid ook wel weer wat.

Ook de wond ziet er keurig uit.

De eerste twee weken mag zijn poot zo weinig mogelijk belast worden. Dus slapen is goed voor hem.

Over 1,5 week moeten wij weer terug naar het dierenziekenhuis voor wondcontrole en dan hebben we ook gelijk een afspraak met een fysiotherapeut voor de revalidatie.
Wij zijn erg tevreden over het dierenziekenhuis in Rotterdam. Erg vriendelijke behandeling door al het personeel en je krijgt heel goede en duidelijke informatie over alles.